Προσφώνηση Κύπρου στην έκθεση "Όμηροι στη Γερμανία" 

Βαριά και ανείπωτα είναι τα αισθήματα που μας διακατέχουν, εγκαινιάζοντας αυτήν την ώρα τη φωτογραφική Έκθεση «Όμηροι στη Γερμανία»!

Ο εσωτερικός πόνος και η ψυχική οδύνη μας συνέχουν και μας συνθλίβουν.

Και όλα αυτά, γιατί οι φωτογραφίες τούτες, που βρίσκονται μπροστά μας, προκαλούν τις συνειδήσεις μας για το μεγάλο και απερίγραπτο έγκλημα που έγινε στην πατρίδα μας, εν προκειμένω σε βάρος του ανεκτίμητου θησαυρού της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Δυστυχώς, πέρα από τους νεκρούς, τους αγνοούμενους, τους πρόσφυγες, τους εγκλωβισμένους, πέρα ακόμη από τις υλικές καταστροφές, τα χαλάσματα, τον όλεθρο, τα δάκρυα και το πένθος, που προκάλεσε στη νήσο μας η βάρβαρη τουρκική εισβολή, είχαμε -και συνεχίζουμε να έχουμε- και τη φοβερή σύληση και καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Χιλιάδες, πράγματι, είναι οι θησαυροί της βυζαντινής και εκκλησιαστικής πολιτιστικής δημιουργίας του λαού μας, που μεταφέρθηκαν από τους ποικιλώνυμους αρχαιοκάπηλους παντού, και

στα τέσσερα σημεία του πλανήτη μας, και παράνομα στολίζουν σήμερα τις διάφορες ιδιωτικές συλλογές.

Όλα αυτά τα έργα της θρησκευτικής -και όχι μόνο- κληρονομιάς μας είναι μέρος του εαυτού μας, κομμάτι της ψυχής μας, στοιχείο της ύπαρξής μας, δείγμα της οντότητάς μας ως Κυπριακού Ελληνισμού! Χωρίς αυτά η ύπαρξη και παρουσία μας σ’ αυτόν τον τόπο δεν έχει νόημα και δεν είναι πλήρης. Κάτι μας λείπει.

Ιδιαίτερα, οι φωτογραφίες της Έκθεσης, που εγκαινιάζουμε απόψε, συγκλονίζουν τις συνειδήσεις μας. Αναφέρονται, συγκεκριμένα, στο πλήθος των έργων που, ύστερα από έφοδο, το 1997, της Ιντερπόλ και της Γερμανικής Αστυνομίας, βρέθηκαν σε διαμερίσματα του περιβόητου Τούρκου αρχαιοκάπηλου Aydin Dikmen, στο Μόναχο.

Τελικά, το Γερμανικό Δικαστήριο, στο οποίο οδηγήθηκε η υπόθεση, αποφάνθηκε, το 2004, ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που κατατέθηκαν ενώπιόν του δεν ήταν αρκετά, ώστε να αποδεικτεί η κυπριακή προέλευση των εν λόγω έργων μας. Εξαιρέθησαν, βέβαια, 169 αντικείμενα, για τα οποία το Δικαστήριο πείστηκε ότι είναι κυπριακά.

Όλα αυτά τα χρόνια οι ανεκτίμητοι τούτοι θησαυροί μας, που προέρχονται από πενήντα περίπου ναούς μας, στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της νήσου μας, βρίσκονται όμηροι στο Μόναχο, περιμένοντας και αυτοί με τη σειρά τους την άγια ημέρα της επιστροφής τους στη νήσο μας.

Εκφράζουμε, επ’ ευκαιρία, την ικανοποίησή μας, γιατί, εκτός από τις φωτογραφίες της Έκθεσης, έχουμε απόψε τη χαρά να δούμε και να θαυμάσουμε από κοντά και τις επτά εικόνες και το ένα βημόθυρο, που, αφού συλήθηκαν και μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό, επαναπατρίσθηκαν πολύ πρόσφατα από τη Γερμανία και μας παραδόθηκαν την 1η Δεκεμβρίου 2008.

Πρόκειται για τις πολύ σημαντικές εικόνες Παναγίας Δεξιοκρατούσας από τον ιερό ναό Αγίας Ζώνης Αμμοχώστου, Παναγίας Κυκκώτισσας, Παναγίας Οδηγήτριας, Αγίου Τρύφωνα και Ανάστασης του Χριστού από τον ιερό ναό Παναγίας Λύσης και Αγίας Παρασκευής και Αγίου Σπυρίδωνα από τον ιερό ναό Αγίας Παρασκευής Αγκαστίνας.

Από τον ιερό ναό Αγίας Παρασκευής Αγκαστίνας προέρχεται, επίσης, και το βημόθυρο.

Αγαπητοί μας,

Λέχθηκε ότι η στιγμή της πραγματικής ησυχίας μας δεν είναι εκείνη που εμείς κοιμόμαστε, αλλ’ εκείνη που κοιμάται ήσυχη η συνείδησή μας! Είμαστε βέβαιοι ότι, αν οι φωτογραφίες της Έκθεσης είχαν φωνή και μιλούσαν, θα μας έλεγαν απόψε:

Είμαστε όμηροι στη Γερμανία. Σώστε μας!

Κατά συνέπεια, και για να κοιμάται ήσυχη η συνείδησή μας, θα πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειες και τον αγώνα μας μέχρι την ευλογημένη ώρα της επιστροφής στην Κύπρο των θησαυρών μας, που σήμερα είναι όμηροι στο Μόναχο, αλλά και μέχρι την ημέρα της επιστροφής όλων γενικά των έργων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όπου αλλού οι αρχαιοκάπηλοι τα μετέφεραν.

Για να κοιμάται, ακόμη, ήσυχη η συνείδησή μας, θα πρέπει να εντείνουμε τις αγωνιστικές μας προσπάθειες, ώστε ο Ήλιος της Δικαιοσύνης να φωτίσει, όπως και πρώτα, την ελεύθερη και ενωμένη Κύπρο μας.

Εγκαινιάζοντας την Έκθεση, σας καλούμε να δείτε και να θαυμάσετε με αυτήν την προοπτική της πίστης τις φωτογραφίες των εικόνων – ομήρων, αλλά και τα άλλα εκθέματα – αντικείμενα, που πρόσφατα επαναπατρίσθηκαν.

Γιατί, όπως λέχθηκε, η πίστη είναι δύναμη, όχι άνεση. Η πίστη είναι δύναμη, που οδηγεί στην ελευθερία και στη δικαίωση!

Ευχαριστούμε