Τελέστηκαν με πάσα επισημότητα, το απόγευμα της Δευτέρας, 24 Αυγούστου τα εγκαίνια της έκθεσης με το χαρακτηριστικό τίτλο:

«Η τουρκοκρατούμενη Κύπρος. Οι λεηλατημένοι θησαυροί»

και η οποία εντάσσεται σε ένα από τα πλέον σημαντικότερα ετήσια δρώμενα στην Ιταλία, την Παγκόσμια Συνάντηση του Ρίμινι.

Η όλη εκδήλωση, η οποία δέχεται κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες, από όλα τα μήκη και τα πλάτη τόσο της Ιταλίας όσο και της Ευρώπης γενικότερα, περιλαμβάνει συνόδους, διαλόγους, εκθέσεις, μουσική και θεάματα, κλείνει φέτος 30 χρόνια παρουσίας και φέρει τον τίτλο «Η γνώση είναι πάντα ένα γεγονός» (La conoscenza è sempre un avvenimento).

Διοργανωτής του μεγαλειώδους και μοναδικού στο είδος του δρώμενου είναι το «Κίνημα Κοινωνία και Απελευθέρωση» και σε όλα τα χρόνια λειτουργίας του δημιούργησε γέφυρες επαφής μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών θρησκειών και πολιτισμών.

Παρούσα και σ’ αυτή τη Συνάντηση του Ρίμινι είναι η μικρή μας πατρίδα, μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών της Εκκλησίας της Κύπρου, για ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης σε σχέση με τη λεηλασία της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας, με τη φωτογραφική έκθεση του Βυζαντινού Μουσείου του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄.

Τα εγκαίνια τέλεσαν ο υπεύθυνος της Κίνησης Κοινωνία και Απελευθέρωση, η οποία οργανώνει την ετήσια Συνάντηση του Ρίμινι, Δρ. Roberto Fontolan και το μέλος του Προεδρείου της Κoιvoβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιαvoδημoκράτες) και πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Mario Mauro.

Στον χαιρετισμό του ο κ. Fontolan αναφέρθηκε στη γνωριμία του με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομο Β΄ στη Ρώμη, στα Γραφεία του Κινήματος Κοινωνία και Απελευθέρωση, στο πλαίσιο της επίσκεψης του Μακαριωτάτου στον Πάπα Βενέδικτο στο Βατικανό, τον Ιούνιο του 2006.

Ως αποτέλεσμα της επίσκεψης αυτής, η Εκκλησία της Κύπρου είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει στη Διεθνή Συνάντηση του Ρίμινι τον Αύγουστο του 2008 με την έκθεση του Μουσείου της Ιεράς Μονής Κύκκου «Τα χριστιανικά μνημεία στην κατεχόμενη Κύπρο: όψεις και πράξεις μιας συνεχιζόμενης καταστροφής».

Τον περασμένο Νοέμβριο παρουσιάστηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ το βιβλίο του Don Giussani «Il Senso Religioso»  στην παρουσία του αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Mario Mauro.

Κατά την παραμονή τους στην Κύπρο είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν τους θησαυρούς του Βυζαντινού Μουσείου και να δουν, παράλληλα, το μέγεθος της καταστροφής στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου.

 Ο κ. Mario Mauro, μέλος του Προεδρείου της Κοιvoβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μίλησε για την παραδοξότητα μια υποψήφια χώρα για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση να κατέχει τμήμα μιας χώρας μέλους της Ένωσης.

Αναφέρθηκε, επίσης, στις αλλότριες χρήσεις των ναών στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου (τζαμιά, στάβλοι, αποθήκες σανού, νυκτερινά κέντρα, στρατόπεδα κλπ). «Το μεγαλύτερο όπλο του αγώνα της Κύπρου είναι η διαφώτιση της κοινής γνώμης», τόνισε ο κ. Mauro και επαίνεσε τον επιμελητή της εκθέσεως κ. Ηλιάδη και το Βυζαντινό Μουσείο του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ για την πρωτοβουλία του.

Ο διευθυντής του Βυζαντινού Μουσείου δρ. Ιωάννης Ηλιάδης ευχαρίστησε τους διοργανωτές για τη φιλοξενία της έκθεσης στους χώρους τους και συγκεκριμένα στη θεματική «Άνθρωποι σε έργο», η οποία παρουσιάζει το έργο πολλών ανθρώπων που εργάζονται για τον επαναπατρισμό χιλιάδων έργων τέχνης που κλάπηκαν και πωλήθηκαν στο εξωτερικό από αρχαιοκάπηλους.

Ο κ. Ηλιάδης εξήγησε ότι η έκθεση αυτή διοργανώθηκε στο πλαίσιο της επανεξέτασης της υπόθεσης των 300 έργων που κατασχέθηκαν το 1997, στα διαμερίσματα του Τούρκου Aydin Dikmen στο Μόναχο.

Από τα 300 αντικείμενα που κατασχέθηκαν (εικόνες, χειρόγραφα, τοιχογραφίες, ψηφιδωτά) μόνο για τα 169 υπάρχει πλήρης φωτογραφική τεκμηρίωση. Το Βυζαντινό Μουσείου Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ με αυτή την έκθεση θέλει να καταγγείλει την παράνομη αγοραπωλησία των κλεμμένων θησαυρών της Κύπρου και ζητεί όπως τα κατασχεθέντα έργα στο Μόναχο επιστραφούν στην Εκκλησία της Κύπρου, το νόμιμο κάτοχό τους.

Τέλος ο κ. Ηλιάδης ανέγνωσε τον χαιρετισμό του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου, που λόγω κωλύματος δεν μπόρεσε να παραστεί στα εγκαίνια.

«Με πόνο ψυχής τονίζουμε», αναφέρει στον χαιρετισμό του ο Κύπρου Χρυσόστομος  «ότι, δυστυχώς, πέρα από τους νεκρούς, τους αγνοούμενους, τους πρόσφυγες, τους εγκλωβισμένους, πέρα ακόμη από την πρωτόγνωρη συμφορά και τις άλλες υλικές καταστροφές, τα χαλάσματα, τον όλεθρο, την οδύνη, τα δάκρυα και το πένθος, που προκάλεσε στη νήσο μας η βάρβαρη τουρκική εισβολή, είχαμε και συνεχίζουμε να έχουμε και τη φοβερή σύληση και καταστροφή της μοναδικής στο είδος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Χιλιάδες, πράγματι, είναι οι θησαυροί της βυζαντινής και εκκλησιαστικής πολιτιστικής δημιουργίας του λαού μας, που, κατά τη διάρκεια των τριανταπέντε αυτών χρόνων της τουρκικής εισβολής, μεταφέρθηκαν από τους ποικιλώνυμους αρχαιοκάπηλους παντού και στα τέσσερα σημεία του πλανήτη μας, και παράνομα στολίζουν σήμερα τις διάφορες ιδιωτικές συλλογές».

«Όλα αυτά τα έργα της θρησκευτικής -και όχι μόνο- κληρονομιάς μας είναι μέρος του εαυτού μας, κομμάτι της ψυχής μας, στοιχείο της ύπαρξής μας, δείγμα της οντότητάς μας ως Κυπριακού Ελληνισμού!

Χωρίς αυτά η ύπαρξη και η παρουσία μας στον κόσμο δεν έχει νόημα και δεν είναι πλήρης. Κάτι μας λείπει», υπογραμμίζει με έμφαση ο Μακαριώτατος. 

«Εκφράζουμε προς τούτο τη βαθύτατη λύπη μας και μοιραζόμαστε μαζί σας τον βαρύτατο πόνο μας, γιατί για τριανταπέντε τώρα χρόνια η Κύπρος, ένα ανεξάρτητο κράτος, μέλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υφίσταται τα φοβερά δεινά της συνεχιζόμενης τουρκικής εισβολής», πρόσθεσε.

Καταλήγοντας  τον χαιρετισμό του ο Μακαριώτατος σημείωσε: «Λέχθηκε ότι η στιγμή της πραγματικής ησυχίας μας δεν είναι εκείνη που εμείς κοιμόμαστε, αλλ’ εκείνη που κοιμάται ήσυχη η συνείδησή μας! Είμαστε βέβαιοι ότι, αν οι φωτογραφίες της Έκθεσης είχαν φωνή και μιλούσαν, θα μας έλεγαν σήμερα:

Είμαστε όμηροι στη Γερμανία. Ζητούμε και τη δική σας βοήθεια και συμβολή, ώστε να επιστρέψουμε  μια ώρα νωρίτερα στην πατρίδα μας, στην Κύπρο!

Κατά  συνέπεια, και για να κοιμάται ήσυχη  η συνείδησή μας, η συνείδηση κάθε πολιτισμένου ανθρώπου, θα πρέπει οι όπου γης πολιτισμένοι άνθρωποι να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας μέχρι την ευλογημένη ώρα της επιστροφής στην Κύπρο των θησαυρών μας, που σήμερα είναι όμηροι στο Μόναχο, αλλά και μέχρι την ημέρα της επιστροφής όλων γενικά των έργων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όπου αλλού οι αρχαιοκάπηλοι τα μετέφεραν».

Αξίζει να σημειωθεί ότι μετα από πρόταση των διοργανωτών στο περίπτερο της εκθέσεως ανοίχθηκε βιβλίο συλλογής υπογραφών με αίτημα όπως όλα τα αντικείμενα επιστραφούν στην Κύπρο ως ενιαίο σύνολο.

Στο ψήφισμα ζητείται οι θησαυροί αυτοί να θεωρηθούν ως μία ενιαία συλλογή και αφού πέρα από το 50% των αντικειμένων αυτών έχει αποδειχθεί με πλήρη τεκμηρίωση ότι προέρχονται από την Κύπρο είναι αυτονόητο ότι είναι κυπριακά και γι’ αυτό πρέπει να επιστραφούν στην Κύπρο.

Αυτό το είδος ψηφίσματος θα αποσταλεί τόσο στην Ιταλική κυβέρνηση και στο Ιταλικό κοινοβούλιο, αλλά επίσης στη Γερμανική πρεσβεία στη Ρώμη και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που ο ίδιος ο Μάριο Μάουρο θα φροντίσει να το προωθήσει ως αίτημα, πλέον, από Ιταλικής πλευράς.