Η Κύπρος στην οποία από το 689 μ.Χ. με την συνθήκη του Ιουστινιανού Β΄ και του Abd-al-Malik επικρατούσε ένα καθεστώς ουδετερότητας ανάμεσα σε Βυζαντινούς και Άραβες, κατάφερε να μείνει πιστή στην προσκύνηση των εικόνων κατά την περίοδο της εικονομαχικής έριδας (706-843 και να γίνει καταφύγιο εικονόφιλων μοναχών.  Μια μικρή εγκαυστική (κηρόχυτη) εικόνα του 9ου αιώνα (μια από τις αρχαιότερες  που σώζονται στην Κύπρο), απεικονίζει  την Παναγία δεόμενη στον τύπο της Βλαχερνίτισσας και παρουσιάζει στοιχεία από τα νεκρικά πορτραίτα του Φαγιούμ.
 Ένα σπάραγμα τοιχογραφίας από την εκκλησία του Αγίου Σωζομένουστην Ποταμιά που εικονίζει πέντε Αγίους με μοναχική ενδυμασία, μια από τις λίγες τοιχογραφίες που σώζονται από αυτήν την περίοδο, παρουσιάζει την επανένταξη της ζωγραφικής της Κύπρου στην βυζαντινή τέχνη της εποχής, που ήκμασε από το 843, με την λήξη της εικονομαχικής έριδας.